Texto e dirección: Julio Fernández Peláez
Watt e Olf, dous homes cun marcado trazo intelectual, atopan na súa vivenda a un home espido e refuxiado baixo unha cadeira, un home do cal descoñecen todo, mesmo como chegou ata alí, e co que non chegarán a ter contacto, agás do visual, mais que espertará neles todo tipo de especulacións. Non é este, con todo, o incidente de maior magnitude que sobrevén na cotidianeidade de Watt e Olf. De súpeto, e como nun soño, a cidade derrúbase, e os tres homes volven atoparse no medio dos cascallos.
Cun forte carácter alegórico e surrealista, Chuvia constitúese nun relato onde a inacción e a inercia doss seus personaxes contrasta co drástico devir dous acontecementos, e onde a expresión das emocións agocha unha insoportable incapacidade para asumir a preta existencia do Outro.